Weer een dag met behoorlijk wat kilometers. Als eerste zijn we naar Skrúður gereden. Dit is een botanische tuin oorspronkelijk uit 1909. In 1992 is de tuin weer in oorspronkelijke staat gebracht. Heel bijzonder om te zien hoeveel planten er toch goed kunnen groeien op IJsland. Hadden wij maar zulke groene vingers 😉

 

Tussendoor zijn we even gestopt bij een leuk plekje om wat te drinken en wat lekkers te eten. De meesten kennen het wel dat het moeilijk is te ontkomen aan Nederlanders? In eerste instantie zaten Ramon en ik met zijn 2-en, waarna er 2 Nederlanders binnen kwamen. En daarna nog eens 2 Nederlanders. Bijzonder hoe dat blijkbaar aantrekt 😉 Na even gezellig met elkaar gekletst te hebben, hebben onze weg weer vervolgd richting de Dynjandi waterval.

 

Bij de waterval zijn we naar boven gelopen. Deze waterval is erg gaaf om te zien, hij wordt trapsgewijs steeds breder.  Aan de bovenkant is de waterval 30 meter breed. Het breedste gedeelte is 100 meter.

 

We hadden de mogelijkheid om naar Látrabjarg te rijden om papegaaiduikers te zien. We hadden echter ook al van verschillende mensen gehoord dat ze daar weinig papegaaiduikers gezien hadden. Vanwege de harde wind bij de kliffen hebben we dus maar besloten hier niet naartoe te gaan. Daarnaast hebben we ook Rauðasandur Beach overslagen dat daar in de buurt ligt. Die kunnen dus op het lijstje voor een volgende keer 🙂

 

Wel besloten om de Westfjorden te gaan verlaten en door te rijden naar de camping op Laugar. Dit was een lange tocht met de auto, maar zeer zeker geen vervelende tocht. Het is moeilijk te zeggen wat mooier is, het gebied langs de fjorden of de binnenlanden. Ik kan in ieder geval niet kiezen.

 

Op de camping was deze keer geen binnenruimte, wel meer dan voldoende wind. Dus voor de 2e keer de shelter opgezet zodat we wat beschut konden zitten. Hier hebben we voor de 2e keer weer gedroogde risotto gegeten. De eerste keer viel wat tegen, maar deze keer smaakte het prima. Risotto als droogmaaltijd is dus ook goedgekeurd 🙂